Allopathy
121αλλο- — Γλωσσ. α συνθετικό ουσιαστικών, επιθέτων και ρημάτων τόσο τής αρχαίας όσο και της νέας Ελληνικής με μεγάλη παραγωγικότητα. Ετυμολογικά συνδέεται με τη λ. άλλος. Το αλλο ως α συνθετικό δηλώνει συνήθως τη σημασία τού «διαφορετικός, αλλιώτικος,… …
122αλλοπάθεια — η (Α ἀλλοπάθεια) το να είναι κανείς αλλοπαθής (αντίθετο τού ομοιοπάθεια). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀλλοπαθής. Η λ. έχει περάσει και στην ξένη επιστημονική ορολογία ως όρος τής θεραπευτικής, πρβλ. αγγλ. allopathy, γαλλ. allopathie] …
123remedy — I (New American Roget s College Thesaurus) Something that cures or counteracts Nouns 1. remedy, help, redress, restoration; antidote, counterpoison, counterirritant, counteragent, antitoxin, antibody, prophylactic, antiseptic, corrective,… …
124Remedy — (Roget s Thesaurus) < N PARAG:Remedy >N GRP: N 1 Sgm: N 1 remedy remedy help redress Sgm: N 1 anthelmintic anthelmintic Sgm: N 1 antidote antidote antifebrile antipoison counterpoison antitoxin antispasmodic …
125else — [OE] Else shares its sense of ‘otherness’ with related words in other parts of the Indo European language family. It comes ultimately from the base *al , which also produced Latin alter ‘other’ (source of English alter) and alius ‘other’ (source… …
126homeopathy — [19] Greek hómoios meant ‘like, similar’. It was derived from homós ‘same’, a word ultimately related to English same which has contributed homogeneous [17], homonym [17], homophone [17], and homosexual [19] to the English language. Combined with …
127Allopathie — Sf Schulmedizin per. Wortschatz fach. (19. Jh.) Neoklassische Bildung. Um 1800 gebildet von S. Hahnemann zur Bezeichnung der Schulmedizin im Gegensatz zu der von ihm vertretenen Homöopathie; aus gr. állos anderer und gr. páthos Leiden , die… …
128allopath — al·lo·path || æləʊpæθ n. person who deals in allopathy (treatment of diseases using substances that cause different effects from that of the disease itself) …
